فایده خوب بودن

چند روز پیش با دوست جوانی در مورد توسعه فردی صحبت میکردم. طبق معمول، اولین سوالم این بود: چه چیزی در شما برق میزند؟” باز هم طبق معمول به فکر رفت، به نظرم قبلاً به این موضوع فکر نکرده بود. گفتم کمک کنم؟ استقبال کرد. گفتم شما آدم خوبی هستی. لبخندی زد و گفت، درست است، اما این به چه دردی میخورد؟

دلم گرفت، از اینکه یک جوان چرا فکر میکند که خوب بودن فایده ندارد. برایش توضیح دادم که او فقط خوب نیست، خیلی مزایا، و البته محدودیتهای دیگر هم دارد. اما در مورد خوب بودن برایش خیلی خوب توضیح ندادم، خیلی فکرم را مشغول کرد که اگر من فکر کنم که خوب بودن، خوب نیست، خیلی روح و روانم به هم میریزد.

دیدم خیلی جوانها در جوانی فکر میکنند که تنها هنر آنها این است که فقط خوب هستند و شاید به مرور به این نتیجه میرسند که خوب بودن نشان از (دور از جان همه) حماقت است، که قطعاً اینطور نیست.

اما راستی خوب بودن چه حسنی دارد؟

این روزها همه در فکر توسعه مهارتهای رهبری هستند، سازمانها دریافته اند که باید رهبر سازمانی تربیت کنند. وقتی شاخصه های رهبری را مطالعه کنید، میبینید که رهبر باید پیرو داشته باشد، یعنی باید کسانی باشند که بدون فکر، و بدون گارد گرفتن از او پیروی کنند، تا او بتواند سازمان را جلو ببرد. اما این چطور رخ میدهد؟

یکی از شاخصه ها و شایستگیهای رهبران سازمانی، خوب بودن و صادق بودن است. آنها باید کسانی باشند که دیگران روی آنها حساب کنند، بدانند که به آنها خنجر نخواهند زد، باور داشته بانشد که آنها منافع خود را بر منافع دیگران ترجیح نخواهند داد، حتی اگر کاری میکنند که امروز به ضرر عده ای است، باید مطمئن بانشد که راه دیگری نبوده است.

این شاخصه، اتفاقاً از آنهایی است که تغییرش اگر ناممکن نباشد، خیلی خیلی سخت است. خیلی دشوار است که شما کسی را که یک مدیر خوب بوده، کارهارا انجام داده، اما در مسیرش، خیلی ها را آزار داده، خیلی اوقات، آدمها را نادیده گرفته، حالا به سازمان و کارکنان بگوئید که او یک رهبر سازمان است و باید به او اعتماد کنند. این تقریباً نشدنی است.

دوستان عزیز و عمدتاً جوان، چون هنوز مهارت شغلی ندارند، خود را با مدیران همه کاره و بزن بهادری مقایسه میکنند که از پس هر کاری بر میآیند و در همان سالها خیلی موفق ترند، و ممکن است دچار یاس یا این باور غلط بشوند که خوب بودن فایده ای ندارد!

اصلاً اینطور نیست. خوب بودن سنگ بنای رشد و موفقیت است. هیچکس نمیتواند خوب بودن را نمایش دهد و خوب نباشد، و شما واقعاً خوب هستید و قدرش را بدانید.

اما در ادامه با همین دوست عزیز صحبت کردم از محدودیتهایی که دارد و باید به فکر آنها باشد. خودش میگیفت که نمیتواند “نه” بگوید. میگفت هر کس هر کاری دارد، به من مراجعه میکند و من از کارهایم باز میمانم. خوب این محدودیتی جدی است و باید به آن فکر کرد. راهش هم ساده است. باید بگوئیم که من میتوانم این کار را دو ساعت یا دو روز دیگر برایت انجام دهم. “نه” گفتن را باید یاد بگیریم.

اما یادتان باشد که فرد خوبی بودن، خیلی مهم است، به تمام نتیجه گیریهای به هر قیمتی می ارزد، قدرش را بدانید و از اینکه خوب هستید، شاکر باشید. روی این شایستگی اصلی و محوری تاکید و تکیه کنید و به آینده ای که با هدفگذاری خواهید ساخت، فکر کنید.

در این حوزه حرف بسیار است، که ار عمری بود، خواهم نوشت. اما خودتان هم چرخی بزنید و مزیتهای خوب بودن را بیابید و بخوانید و اصلاً فکر نکنید که خوب بودن فایده ای ندارد. اصلاً.

سربلند باشید