تغییر مدیر

دوستان زیادی را دیده ام، شما هم لابد دیده اید، که قصد خروج از سازمانی را دارند و انگیزه و علت این امر را هم تغییر مدیریت عنوان میکنند. این انگیزه خوبی است؟

داستان را معمولاً با کمی تغییر، چنین تعریف میکنند که همه چیز خوب بوده، آنها حرفهایی برای گفتن داشته اند، طرحها و ایده هایی که میداده اند، همه منجر به تصویب و اجرا میشده است، اما وقتی مدیر رفته و مدیر جدید آمده، تیم مدیریتی جدید، با ایشان به مشکل برخورد کرده است. راستی به نظر شما این وضعیت چه مفهومی دارد؟اگر شما با چنین فردی مواجه شوید که سوابق تحصیلی خوبی هم دارد، او را استخدام میکنید؟ این سابقه در تصمیم شم چه نقشی دارد؟

من از او میپرسم که نظر خودش چیست؟ معمولاً این فرد در زمان مدیر قبلی کارهای بزرگ و خوبی انجام داده است و معمولاً در طیف وسیعی از کارها هم دخالت داشته است. اما مدیران جدید که آمده اند وضع به هم ریخته است.

من ابتدا شک میکنم که آیا این فرد مجری دستورات رئیس قبلی بوده است؟ آیا نشان و یادگاری از مدیر قبلی برای مدیر جدید است؟ حتماً سبک و سیاق مدیر جدید با مدیر قبلی میتواند متفاوت باشد، اما این تفاوت در چه حوزه هایی است؟ مدیر جدید چطور او را آزار داده است.

یکی از این دوستان گله مند بود که به او گیر میدهند، یعنی ساعات حضورش و خروجی کارش در قالب زمانهایش با وسواس بیشتری کنترل میشود. این یکی از علل رایج است. شاید مدیر قبلی فضائی به او داده که حالا دیگر چنان فضائی فراهم نیست؟

به نظرم مدیر قبلی در حق این افراد ظلم میکند. آنها به سبک و سیاقی عادت میکنند که کمتر سازمانی است و بیشتر تابع سلیقه و نگاه مدیر قبلی بوده که حالا دیر یا زود به هم خواهد ریخت.

اما راستی اگر من متکی به عملکردم باشم، یک مدیر چه میتواند با من بکند؟ به نظرم این افراد به خودشان هم ظلم کرده اند و فکر کرده اند که این دوران همیشه برقرار خواهد ماند. اتفاقاً این افراد از دید علمی معمولاً آدمهای برجسته ای هستند، اما رفتارها و تعاملات سازمانی را خوب یاد نگرفته اند، آنها نیاموخته اند که خود را نه در پناه رئیس قبلی که در پناه ساز و کارهای سازمانی رشد دهند و در آن فضا کار کنند. برچسب نیروی خاص کسی بودن، آنها را از نیروئی موثر بودن، دور کرده است.

حتماً شما هم در اطرافتان چنین آدمهایی سراغ دارید، به نظرم بد نیست بازخوردی به آنها بدهیم که خودشان را به کسی نچسبانند، امنیت ما باید از درن ما سرچشمه بگیرد، نه از حضور یک فرد در سازمان.

اما مشکل این است که گاهی این تبدیل به یک فرهنگ سازمانی هم میشود، به این ترتیب که هر مدیر، کارشناسانی دارد که محبوب او هستند، اینها در سازمان با آمدن و رفتن مدیران، بالا و پائین میروند و خودشان هم بیشتر از همه آسیب میبینند. شاید خود ما هم باید در این راه نقشی ایفا کنیم.

برخورد شما با چنین آدمهایی در سازمان چگونه است؟ با مدیران آنها چطور؟

سربلند باشید