مدیریت رابطه با رئیس

داستانی را دوستی از یکی از نشریات مدیریتی نقل میکردند که به نظرم جالب آمد، فکر کردم با شما هم طرح کنم که شما هم نظر بدهید که چه باید کرد. این را هم باید اضافه کنم که علت پرداختن به نقل داستان، اثربخشی بیشتر موضوعات در زمانی است که در چنین قالبهایی طرح شوند. اما اصل داستان چنین است:فردی نامه ای به این نشریه نوشته و خواسته بود که مشکلش برای خوانندگان طرح و درخواست راهکار شود. داستان او چنین بود که نوشته بود من که به تازگی وارد شرکتی شده بودم، دریافتم که مدیر من به ورزش شنا بسیار علاقمند است و خود را در این حوزه متبحر میداند و خلاصه اینکه اهل رقابت در این حوزه است. من هم که در دوره تحصیل و قبل از آن سوابق خوبی در این حوزه داشتم و حتی چند قهرمانی کسب کرده بودم، فکر کردم که برای برقرار رابطه با این مدیر خوب است که از این در وارد شود.

برای شروع با هم به استخر رفتیم و با هم شنا کردیم. تا زمانی که شنا فقط شنا بود، اوضاع خوب بود. یک روز به پیشنهاد وی با هم مسابقه دادیم و من به علت ملاحظه کاری، بر او غلبه نکردم. من این ورزش را خوب میشناختم و میتوانستم بر او غلبه کنم، اما نکردم.

فردا روابط من و او صمیم تر بود اما این مدیر عزیز در تمام جمعهای کاری از غلبه خود بر من و اینکه خلاصه روی من را کم کرده است، داد سخن میداد و من را در حضور جمع شرمنده میکرد.

یک روز تصمیم گرفتم تا به او حقیقت را نشان دهم و با اختلاف فاحشی از او پیشی گرفته و برنده شدم. لابد میتوانید حدس بزنید که چه شد. فردا او مرا اصلاً تحویل نگرفت و دانستم که او نمیتواند روابط سازمانی و غیر سازمانی را از هم جدا کند. آزردگی و دلخوری در رفتارش مشهود بود.

مشکل از اینجا شروع شد.

هر بار که با هم استخر میرفتیم، اگر میباختم، اوضاع خوب بود و اگر میبردم وضع خراب میشد. اکنون نمیدانم چه باید بکنم. اگر بخواهم ببازم، هم نزد همکاران آبرویم را میبرد و طعنه میزند و هم خودم در درون تخریب میشوم. اگر ببرم هم که احتمالاً تاب رفتارهای او را ندارم و کارم را که کار خوبی هم هست، از دست خواهم داد. امروز میدانم که اشتباه کرده ام، به اینکه این اشتباه را تکرار نکنم، باید فکر کنم و برای آینده راهی جدید بسازم که هنوز در مورد آن مطمئن نیستم. اما سوالم این است که امروز چه باید بکنم که این وضع مدیریت شود؟

از گذشته و منشاء این وضعیت بیائید که بگذریم، الان نظر و راهکار پیشنهادی شما برای مدیریت وضع موجود چیست؟

اینکه هر بار به بهانه ای از مسابقه انصراف دهد و به شنا کردن بسنده کند؟ راه خوبی است اما همیشه قابل اجرا نیست. یا همیشه ببرد یا همیشه ببازد هم قابل دوام نیست؟ این کار را رها کند؟ یا راههای دیگر؟

شما اگر بودید چه میکردید؟ البته این داستان قدیمی است و راهکار شما احتمالاً به درد آن فرد نخواهد خورد، اما راستی چه باید کرد و چه تحلیلی دارید؟

سربلند باشید