آب قطع است!
اگر داستان کم آبی را نشنیده اید، اگر نگران کم آبی نیستید، اگر فکر میکنید که اینها هم تبلیغاتی از جنس دولتی است، به گمانم باید در نگاه خود به محیط پیرامون کمی تجدید نظر کنید.
دوستان عزیز، داستان کم آبی جدی است، خیلی جدی. از این واقعیات که ما در ناحیه خشک کره زمین زندگی میکنیم، از اینکه داستان گرمایش زمین دیگر قابل انکار نیست، از اینکه ما فرهنگ مصرف درستی در تقریباً هیچ حوزه ای نداریم، میگذرم و بر این تاکید میکنم که آب نیست، باور کنید که نیست.فکر میکنید که چون آب را قطع نمیکنند، پس شاید این هم یک کلک است؟ فکر میکند که آب هست و میخواهند ندهند؟ فکر میکنید که این یک موضوع است که قرار است ذهن من و شما را منحرف کند؟ نه دوستان اینطور نیست، آب نیست. واقعاً آب نیست.
سالها قبل که در اصفهان زندگی میکردم (اوایل دهه 60) دیدن زاینده رود برایم همیشه جالب بود، منبعی به ظاهر لایزال از آب که گستره وسیعی را سیراب میکرد. راستش همیشه در این اندیشه بودم که چنین منبعی هرگز خشک نخواهد شد و من هرگز قادر نخواهم بود که کف این رود را ببینم. وقتی چند سال قبل بعد از مدتها به اصفهان رفتم، با چشم خودم دیدم که چقدر کوته اندیش بوده ام. زاینده رود، دیگر نبود. کف رود خشکیده بود و زمین از دوری آب ترک خورده بود. صحنه دلخراش بود و بسیار غم انگیز.
یادم هست که در کودکی همیشه جوی آبی از مقابل خانه مان میگذشت، سالها قبل تر، قناتی از میان خانه مان عبور میکرد، شاید به همین دلیل بود که آب را همیشه یک منبع تمام ناشدنی میدانستم.
امروز که چند سال است درختها را تشنه میبینم، جوی ها را کمتر پرآب و بیشتر پر لجن و زباله میبینم، میفهمم که طبیعت روی ناخوش هم دارد که هنوز جزئی از آن را به ما نشان داده است.
راستی فکر کرده اید که اگر آب قطع شود، اگر دسترسی ما به این منبع بسیار محدود و روزی یکی دو ساعت شود، چه خواهد شد؟ از زیبائی و نشاط بگذرید، داستان غم انگیز تر از اینهاست، به این فکر کنید که چقدر درد و مرض رایج خواهد شد. چطور امراض به سرعت توسعه خواهند یافت، چزور ممکن است تشنگی بر لبهایمان بماند و لبهای خشکیده را زیاد ببینیم.
راستی هیچ فکر کرده اید که چرا ما ذره ای به فکر صرفه جوئی در آب نیستیم؟ چرا این توصیه ها و هشدارها را جدی نمیگیریم؟ راستی چرا؟
اما باور کنید که آب کم است و باید فکری بکنیم، باید کمی رفتارهایمان را در مصرف آب و موارد مشابه تغییر دهیم، اما گام اول این است که باور کنیم نبود آب، جدی است، خیلی جدی است.
اما منهم مثل شما گلایه دارم که در این بی آبی، هیچ تمهیدی در آبیاری باغچه ها نیست، آب اضافی حاصل از این کج اندیشی و بی فکری، در سطح معابر روان است، آبیاری در گرم ترین ساعات روز انجام میشود که کمترین بهره دهی را دارد، منهم اینها را میبینم، منهم دلم میخواهد مسئولین یکی از این بی فکری ها را جریمه و توبیخ کنند، اما اگر چنین نمیشود، آیا من و شما مجوز داریم که بی حد آب را مصرف کنیم؟
بیائید آب را کمتر مصرف کنیم.
سربلند باشید
سلام
ممنون که این موضوع رو مطرح کردید.
فکر میکنم یه موضوع دیگه ای که در این قضیه خیلی مهمه اینه که به هر حال کسی که عادت به نوعی استفاده داره احتمالاً نمیتونه تصور کنه که کجا میتونه تغییری در شیوه عملش ایجاد کنه. مثل افرادی که عادت به سیگار کشیدن دارن و ما مدام راهکار برای جایگزینی بهشون میدیم در این مورد هم فکر کنم جا داره کمی از راههای عملی موضوع حرف بزنیم.
مثلاً استفاده از لیوان آب برای مسواک زدن که خودم تفاوت مصرف آبش رو حس کردم. یا مثالهایی از این دست.
سلام
فرمایشات شما کاملا متین و مورد قبول است
ولی مشکل کم آبی از جای دیگری غیر از مصرف کننده است
طبق بررسی های بعمل آمده متوسط هدررفت آب در مسیرهای انتقال شبکه در کشور ما حدود ۳۰ درصد اعلام شده.
و این مشکل در تمام حوزه های انرژی در ایران به چشم میخوره:
هدر رفت گاز، هدر رفت برق و هدر رفت انرژی های دیگر در بخش بالادستی انشعاب خیلی بیشتر از انشعابات است
لذا به جای اینهمه تبلیغ در صرفه جویی که در رسانه ها دیده میشه اگر خطوط انتقال بهینه سازی بشود که البته تخصیص بودجه خودش را دارد بسیار تاثیر گذار تر خواهد بود.
ممنون
سرفراز باشید
@مسعود ژیان فوق
سلام
فرمایش شما خیلی درست است. از اینکه این قدر دقیق به مسئله نگاه میکنید، لذت بردم و ممنون هستم.
من بنا به سابقه کاری که دارم، با این صنعت میتوانم بگویم که خیلی آشنا هستم و فرمایش جنابعالی را نه تنها دیده ام، بلکه با پوست و گوشت حس کرده ام.
باور کنید که حدود ۱۰ سال قبل بود که طی یادداشتی پیشنهاد کردم که بیائید و شبکه شرب و غیر شرب را جدا کنید، طرح دادم و برآورد کردم که این شدنی است که با هزینه معقولی درب هر خانه یک شیر آب غیر شرب تحویل داده شود. برای خانواده هم بسیار ارزان تر از حفر و تجهیز و نگهداری چاههایی بود که آنها هم به نوبه خود منابع آبی ما که نه، فرزندان ما را مصرف میکنند.
من هم مثل شما میبینم که ساعت ۱۰ صبح باغچه ها را با آب چاه آبیاری میکنند که راندمانی بسیار بسیار کم دارد و همین چاهها هم به نوعی به منابع شرب ما متصل هستند.
اما دوست من، چاره چیست؟ امروز کار موتاه مدتی نمیتوان کرد، زمان گله و انگشت اتهام را به دیگران نشانه رفتن نیست، موضوع خیلی جدی است. من و شما از این مهلکه حتما جان به در خواهیم برد، اما فرزندان ما، نه.
به گمان چاره این است که امروز من و شما، به غلط، متحمل عواقب سوء مدیریتها، یا محدودیت منابع مالی برای بازسازی شبکه یا هر چیز دیگر ی که ممکن است مطرح شود و معمولاً هم درست است، بشویم، اب را کم مصرف کنیم و از مجاری دیگر در پی آن باشیم که آن ایرادها هم رفع شوند.
به نظر من اینکه چون شبکه ضعف دارد پس من آب بیشتر مصرف میکنم و اگر راست میگوئید بروید آن را درست کنید (که البته میدانم منظر شما هم این نبوده است) راه به جائی نخواهد برد.
من پیشنهادمیکنم بیائید با هم کمتر مصرف کنیم. ما نسبت به نسلهای آتی جداً مسئول هستیم. توسعه پایدار با همین اقدامات به ظاهر کوچک رخ میدهد.
ممنون که همراهی کردید، درد دل شما را درک میکنم، اما وقتی میشنوم که آب موجود در منابع نصف موجودی پارسال است، واقعاً نگران میشوم. در این شهر، با قطع آب چه خواهد شد؟
باز هم ممنون
سربلند باشید
با سلام
من یه هفته ای میشه که نسبت به این قضییه حساس شدم. موقع که حموم می رفتم خیلی آب مصرف می کردم الان می توانم با اطمینان بگویم که نصف سریهای قبلی هم اب مصرف نمی کنم، اغراق نباشد شاید یک سوم سریهای قبل و شاید هم کمتر.
واقعا اگر به این فکر کنیم که با این مصرف نادرست پیش برویم، چه سختی هایی خواهیم کشید؟؟؟ چه اتفاقهایی می تواند بیافتد؟؟؟ به کجا خواهیم رسید؟؟؟
می توانیم درست مصرف کنیم. از همین الان
@همکار
ممنون از مشارکت شما همکار عزیز
به نظرم هر یک از ما میتوانیم اینجا هم نقش داشته باشیم و تمرین کنیم که نقشمان را ایفا کنیم.
سربلند باشید