مواظب آرزوهایتان باشید!
این نوشته و نصیحت معروفی است. من خیلی وقتها در تعامل با مشتریان و مدیران سازمانها یاد این نصیحت می افتم.
خیلی اوقات وقتی نتایج تجزیه و تحلیل رفتار سازمانی کارکنان سازمانها را بررسی میکنیم، (این مختص ایران هم نیست) میبینیم که افراد برخی شاخصه های خود را نسبت به رفتار ترجیحی خودشان، اصلاح کرده اند. این به زبان ساده یعنی افت راندمان.
نکته جالب اینجاست که این تغییر در جهت مطلوب سازمان هم نیست، اما منشاء اصلی آن خود سازمان و مدیران آن هستند.
چطور؟
اخیراً در سازمانی که خدمات مشاوره مهندسی ارائه میدهد، در بررسی پروفایل 3 نفر از همکاران مشاهده شد که یکی از آنها پارامتر C و دیگری پارامتر I خود را سرکوب کرده است.
این موضوع را با مدیر منابع انسانی سامزان مطرح کردم. این سازمان کار مهندسی میکند، پس خیلی طبیعی است که افراد تمایل به ضوابط، آئین نامه و قوانین داشته باشند و عادت کرده باشند که برای هر کاری به مرجعی قانونی مراجعه کنند.
حالا در همین سازمان،با انبوهی از بخشنامه ها و دستورالعملها، از افراد خواسته میشود که آب خوردنشان را هم با ضوابط سازمان هماهنگ کنند. پیاده سازی ایزو و استانداردهای مشابه هم به تشدید این مسئله کمک میکنند و C افراد را بالا میبرند.
اما سازمان از همین آدمها انتظار دارد که بزرگ فکر کنند،خلاق باشند،درگیر چارچوبهای عرفی و سنتی نباشند، برای مسائل راه حلهای بدیع ارائه کنند و … اینها همه در خلاف جهت افزایش C است.
شک نیست که در سازمانها نظم خیلی مهم است، به خصوص در شرکتهای مهندسی تعهد به ضوابط و قوانین نقش اساسی دارد. اما باید مراقب بود که آثار جانبی این موضوع باید پایش شود، به بعضی افراد باید فضا داد که مستقل و خارج از ضوابط حرکتهائی داشته باشند.
بعضی سختگیری های سازمانی، مثل جریمه های سنگین برای تاخیرها، ممکن است افراد به سمت منظم بودن سوق دهد، اما در عین حال قدرت تخیل را نیز از آنها سلب میکند. این حالت در بخشهای فروش خیلی صادق است.
فروش همیشه به مفهوم فروش کالا نیست، یک مدیر پروژه مهندسی باید بتواند ایده و راه حل پیشنهادی اش را به سمت مقابل بفروشد. اما با بالا بردن C و وادار کردنش به تبعیت محض از ضوابط، او را مجبور میکنیم که اینطور فکر کند:
وقتی تمام حرفهای من طبق فلان استاندارد است، چه دلیلی برای توضیح دادن آن و متقاعد کردن طرف مقابل هست؟
و این تلقی خیلی خطرناک است.
خلاصه آنکه برخورد با منابع انسانی سخت و پیچیده است، باید در هر گام مراقب باشیم. تمام جوانب یک تصمیم را باید بسنجیم، بعد عمل کنیم.
سربلند باشید
