ابهام خودرویی

اگر مطلب قبلی را مطالعه نموده باشید، متوجه شده اید که ابهامات بنده از خرده بودن سوادم است. به این ترتیب که با عقل ناقصم حساب و کتابهایی میکنم، بعد که به نتایج عجیب )به عقل خودم) میرسم، گیج (تر) میشوم. اینجا هم تنها جائی است که میتوانم این سردرگمی ها را مطرح کنم، به امید راهنمائی، که البته آن را هم این روزها دریغ میکنید :-)

داستان امروز من در مورد خودرو است و قیمت آن.

از یک طرف، خودرو سازان عزیز میگویند که این صنعت درصد عمده ای از درآمد سرانه کشور را تشکیل میدهد،‌ قبول. میگویند حجم افرادی که در این صنایع به صورت مستقیم و غیر مستقیم کار میکنند زیاد است، این هم قبول. میگویند ما در واقع (به علت محدودیتهای تحریم و …) داریم از نو اختراع میکنیم و میسازیم و نیاز به حمایت داریم، این یکی هم قبول.

جداً تمام اینها را قبول دارم و حس میکنم. واقعاً محصولات امروز در این صنعت،‌ خیلی با رنوهای سال 1360 (که یکی اش را داشتیم) فرق دارد. اما حالا آنچه من نمی‌فهمم این است:

آیا صنعتی که درصد بالائی از درآمد سرانه یک مملکت را تشکیل میدهد، نباید قابلیت رقابت جهانی داشته و خودکفا باشد؟ یعنی اگر به هر دلیلی، عوارض خودروی وارداتی برداشته شود یا معقول شود، باز هم کسی خودروی ما را میخرد؟ یا اگر دلار به رقمهای بالاتر برسد، باز هم ما میتوانیم نیاز خوردروی داخل را تامین کنیم؟

من نمیدانم که اشتباه میکنم یا درست است که بارها خبر خودکفائی درصد بسیار بالائی از ساخت خودروهای داخلی را شنیده ام؟ مثلاً در مورد پراید، من چیزی بالای 95% یادم هست. یعنی 95% آن تولید داخلی میشود و نیازی به خارج ندارد.

ممکن است بفرمایند که ما موادی مصرف میکنیم که به علت بالا رفتن قیمت ارز، قیمت آنها هم علیرغم تولید داخلی داشتن، بالا رفته است. قبول، اما من میپرسم که

1. چند درصد از محصول شما از این تیپ مصالح تشکیل شده است، با حساب و کتاب بفرمایند،‌مثل یک C (مدلل و مستند) نه مثل یک D (با زور و پرخاشگری)
2. حالا با این بالا رفتن قیمت ارز، باید قیمت خودروی شما برای خارجی ها خیلی جذاب شده باشد. آیا کسی جز کشورهای دوست و همسایه (که گزینه دیگری ندارند) حتی قیمت خودروهای شما را میپرسد؟

کو صادرات؟ کو درآمد زائی؟ کو جواب حمایتهای بیش از 20 ساله ای که از این صنعت شده است؟ چرا پراید به مرز 20 میلیون تومان رسیده است؟ چرا وقتی بالا بردن قیمت را میخواهند توجیه کنند،‌ تمام رسانه ها پر است از نوشته های دوستان، اما این روزها هیچ نوشته ای درمورد توجیه این قیمتها از این دوستان دیده اید؟

من، آرزو داشتم یک گزارش یک صفحه ای مثلاً در مورد پراید میدیدم که کدام بخشش تابع چه عواملی بالا رفته است تا ما هم بدانیم.

اما ابهام من اینها نیست. ابهام من این است که ما تا کی باید از این صنعت حمایت کنیم؟ تا کی باید در صف خرید باشیم و در عین حال منت بگذارند که ضرر میکنیم؟ این صنعت تعهدی میدهد که روزی بالاخره “اجازه” دهد که عوارض واردات خودرو حذف شود و مردم انتخاب کنند؟

پشت پرایدی که یک جوان آن را میراند،‌ نوشته بود: پراید هم آرزو شد! و این جمله چقدر دلم را به درد آورد.

سربلند باشید

منبع تصویر: دنیای اقتصاد