باز هم مهر ماه
مهر ماه سالروز نوشتن من در این وبلاگ است. وقتی به آمار نوشته های دیگران نگاه میکنم، میبینم که سه ساله شدن در کنار تجربه های ده ساله و بیشتر سایرین واقعاً در حکم همان کودک سه ساله است. شوق نوشتن در اینجا را مدیون چند نفر هستم که قبلاً هم همیشه از آنها یاد کرده ام. در میان همه آنها که نام برده و نبرده ام، علی واحد سهم عمده ای در شروع این کار داشته است، که متاسفم که دیگر نمینویسد. همسرم تقریباً هر یکشنبه و هر چهارشنبه با طرح موضوعات وبلاگ یا نظرات شما، من را به چالش میکشد و بحث میکنیم، و به من نشان میدهد که میخواند، نقش عمده ای در تداوم نوشتن دارند. شما که میخوانید، شما که نظر میدهید، یا حتی در میان آنها هستید که میخوانید و سکوت را ترجیح میدهید، هم شوق نوشتن را در من زنده نگه میدارید.
آمار نشان میدهد که در طی این 3 سال این 432 مین نوشته است که تقدیمتان میکنم. برای این نوشته ها بیش از 1700 دیدگاه ارائه شده که البته خیلی نیست، اما اگر تعداد را در میزان لطف، حتی لطف آن دوستانی که بی پروا بر من تاخته اند، ضرب کنیم، خیلی ارزشمند میشود.
مدتی است که تلاش کرده ام هر هفته، ساعت 7 صبح روزهای یکشنبه و چهارشنبه، دو نوشته آماده داشته باشم. برای آدم بی نظمی مثل من، این نظم لذتی داشته است که آن را دوست دارم. آمار خواندنها نشان میدهد که گروهی از شما هم این نظم را پسندیده اید.
امسال و اخیراً بر اساس نظر گروهی از شما انجمن را راه انداختم که محلی برای تبادل نظر باشد. اما همانطور که به گروهی از دوستان عرض کرده بودم، این پیشنهاد بیشتر یک ایده بود، به سرعت شعله شوق خاموش شد و در انجمن خبری نیست، اما تجربه اش برای من مانده است.
سخن کوتاه، از همه شما متشکرم که خواندید و میخوانید و از شما که نظر میدهید، بیشتر متشکرم. نوشتن من در اینجا، در دنیای غنی از محتوای اینترنتی، احتمالاً برای شما دستاورد چندانی ندارد، اما برای من که پنجاهمین سال زندگی را هم پشت سر گذاشتم، عامل انگیزشی خیلی خوبی است.
امیدوارم بتوانم این نوشتن را ادامه دهم و از شما، از تجربیات شما، از صدق و صفای شما، استفاده کنم و بیاموزم.
سربلند باشید
آرزوی سلامتی و توفیق
سه ساله شدن وبلاگ را تبریک می‌گم، وبلاگی که شبیه کودکان سه ساله نیست کلی حرف برای گفتن دارد، کلی تجربه در هر کدام از پست‌هایی که خوانده‌ام دیده‌ام که حداقل برای من زیستی مضاعف را فراهم آورده.
پاینده باشید و انشالله پرانرژی‌تر از پیش بنویسید.
:)
آقای مهندس کمالیان عزیز
همچون گذشته، از کلام شما می‌آموزم و لذت می‌برم. با تشکر از اینکه ما را هم در تجربیات خود شریک می نمایید.
امیدوارم با سلامتی و عافیت به نوشتن ادامه دهید.
من که خیلی از نوشته هاتون استفاده کردم. امیدوارم همیشه موفق باشید.
سلام. امیدوارم موفق باشید. معمولا انتظار می‌رود وبلاگ نویسان افرادی حدودا ۳۰ ساله باشند (آمار ندارم اما حدس میزنم) و جوانان ۵۰ ساله آشنایی چندانی با کامپیوتر ندارند چه برسد به وبلاگ‌نویسی و این برای من جالب است.
موفق باشید.
سلام
نوشته های شمارو بعنوان راه کارهای مدیریتی و انتخاب شده مطالعه میکنم، البته بعضی مطالب هم در حوزه فعالیت من نیست ولی آنچه میخوانم از شما واقعا ثمر بخش است.
و بیان شما در خصوص ” احتمالاً برای شما دستاورد چندانی ندارد” را اصلا قبول ندارم. چون واقعا مفید است
و نوشتن مستمر واقعا سخت!
یادم هست جایی جناب واحد با گرمی خاص نوشته بود که چند سال است مینویسد، ولی حیف که متوقف شد، از ایشان هم زیاد یاد گرفتیم.
به هر حال با تفاوت ده سال سنی که شما بزرگ تر از من دارید نوشته هایتان حداقل تجربه یک بزرگ تر را برایم دارد
انشاالله که سرفراز و پیروز باشید
التماس دعا
با سلام و سپاس از ارسال مطالب آموزنده و ارزشمندتان در این وبلاگ، سه ساله شدن وبلاگ را تبریک گفته و آرزوی موفقیت و بهروزی بیش از پیش برای جنابعالی دارم. من شخصا مطالب تازه، مفید و کاربردی آموخته ام.
درود بر شما.
من از علاقمندان مباحث مدیریت هستم. هرچند رشته تحصیلی ام مدیریت نیست. به طور اتفاق به نوشته های شما رسیدم. بسیار آموزنده و مفید است. سپاس از اینکه تجربه ها و آموخته های ارزشمندتان را به اشتراک می گذارید. امیدوارم تداوم داشته باشد.
شاد باشید
سلام
به‌عنوان یک همراه ۲۵ ساله، میدونم که چقدر برای هرچیزی از جون مایه میذارین. وبلاگ هم از این قاعده مستثنی نیست.
در طی این سه سال همیشه شاهد این بوده ام که چطور با انرژی و وسواس فراوان و با وجود فراز و نشیب های زیاد، نهایت تلاشتون رو در بالندگی این کودک نوپا داشتین.
موفق و سربلند باشید
@آرمین خوشوقتی
سلام
از همراهی و توجه شما متشکرم. این همه شما هستید که با لطفتان به من انگیزه میدهید. صمیمیانه ممنون
سربلند باشید
@اکبری تبار
سلام
از توجه شما متشکرم. واقعیت این است که مثل کودک سه ساله، حرف زیاد دارم، اما توجه خواننده و شنونده است که این حرفها را تداوم میبخشد، گرچه حرفها همچنان ساده هستند.
سربلند باشید
@رضا
آقای دکتر عزیز
چشم ما روشن. خوشحالم که این وبلاگ توانسته این ارتباط عزیز را حفظ کند. تجربه ای اگر هست که بتوان به اشتراک گذاشت، در کنار عزیزانی مثل شما حاصل شده. از لطف بی دریغت متشکرم. مسیر رشدی که شما داشته اید و من شانس آن را داشته ام که از کناری شاهد آن باشم، یکی از نمونه های خوبی است که همیشه من را به امکان رشد و پیشرفت حتی در شرایط سخت امیدوار کرده است. از این بابت مدیونت هستم.
سربلند باشید
@مسعود ژیان فوق
سلام
از لطف شما متشکرم، اما قرار نبود تفاوت سنی را به یادم بیاورید :-)
آنچه خیلی امیدوارم میکند این است که گرچه چیزی برای آموختن نداشته باشم، اما اقلاً بزرگوارانی چون شما که میخوانید و بازخورد میدهید، امیدوارم میکنید که اقلاً وقتتان را تلف نکرده ام. و این اسباب خوشحالی است.
ممنون از همراهی تان
جای علی واحد در دنیای وبلاگ خالی است.
سربلند باشید
@مریم
@Somaye
ممنون از لطفتان
سربلند باشید
@سپیده
سلام بر همسر عزیز و همراه ۲۵ ساله
میدانم که در این به قول شما “از جون مایه گذاشتن” از حق گروهی از اطرافیان نزدیک، برای اهداف شخصی هزینه کرده ام و سپاسم برای تحمل این شرایط، از همراهی مداوم و ۲۵ ساله ات، بی پایان است.
سخت است که صبر کنی و گوش کنی که کسی از موضوعاتی دائم صحبت کند که شاید چندان جذاب نباشد و این یک شنونده خیلی خوب میخواهد که هستی.
ممنونم که بوده ای و هستی، همیشه همراه و اثرگذار.
سربلند باشی
سلام
این نوشته تان مرا یاد این داستان «مظلومیت» انداخت که آخرین نمونه اش را یک کارگردان معروف سینما راه انداخته. هرچه آن داستان به مظلومیت بی ربط است این کار شما و فروتنی تان به نظرم خیلی ربط دارد ولی خدا را شکر شما اهل این نیستید آن را در انظار مردم ابراز کنید.
به شخصه هنوز ناباورم که چنین مطالب ارزشمندی در وب فارسی هست . هرچه باشد ریسمانی است تا آدم را از یکسره غلتیدن به دامان ناامیدی حفظ کند که سطحی بودن تقدیر ما نیست.
خدا شاهد است برای من راهکارهایتان راهگشاست، تا جایی که بتوانم از خودبینی بگذرم. کاش بیشتر فرصت تلمذ داشتم.
در تشبیه وبلاگ به کودک سه ساله باز شکسته نفسی کرده اید. اگر کسی از من بپرسد می گویم: «مکتبی است که گرچه سه ساله است اما خوش درخشیده است».
به امید روزی که ارزشی که شما به جامعه عرضه می کنید چنین مظلومانه غریب نماند.
ارادت
@ابراهیم
سلام
من قصد مظلوم نمائی نداشته و ندارم، خوشحالم که شما هم ضمن گوشه ای که زده ای، من را اینگونه نیافته ای.
خوشحالم که وقتی که صرف خواندن و نظر دادن کرده ای، جزو وقتهای تلف شده زندگی نبوده است، امیدوارم بتوانم کمک کنم.
باور کنید که شکست نفسی نکرده ام. وقتی کسی ۱۰ سال و بیشتر است که مینویسد، حتماً بر من مقدم است، حتماً بیشتر دیده و خوانده و نوشته و حتماً فرقی هست.
لطف شما دوست عزیز و مهربان و همراه، همیشه برایم مغتنم بوده است.
سربلند باشید
سلام
انشالله همیشه برقرار باشید و ما هم بهره مند بشیم از این آموزه ها
آقای کمالیان ، به جرات میتونم بگم که نوشته های شما در این بلاگ ، بسیار ارزشمند هستن .امیدوارم مخاطبین شما هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی(افزایش تعداد و افزایش بحث ها و مطرح کردن نظرات وعقاید :) ) اضافه بشن .
تا جایی که تونستم ، نوشته های شما رو با اطرافیان به اشتراک گذاشتم و معرفی کردم تا سری به این نوشته های پر ارزش بزنن.کاملا با نظر آقای ابراهیم موافقم ، این نوشته ها خیلی مظلوم واقع شدن. چنان که در جامعه ما ، به دلیل ندانستن بسیاری از دغدغه ها و مسائلی که شما در میان این نوشته ها مطرح میکنید .
بیشتر نوشته های شما در خصوص رفتار سازمانی ، اما خیلی از این نکات اگر در زندگی های روزمره و شخصی ما ، چه در محیط کار و چه در محیط های دیگه رعایت بشه ، قطعا باعث بهبود روابط و بازدهی بیشتر خواهد بود .
امیدوارم این کودک سه ساله بیشتر دیده بشه :) .چون جامعه ی امروز ما نیاز بیشتری در خصوص دانستن این موضوعات داره .
من در آخر رزومه هایی که برای کار میفرستم _آدرس وبلاگ شما و چند عزیز بزرگوار دیگر چون شما رو تحت عنوان این نوشته ها را میخوانم و به این مباحث علاقه مندم _مطرح میکنم .تااز این طریق حداقل کاری که میتونم برای یک سازمان انجام بدم (حتی اگر در اون سازمان نباشم ) رو انجام داده باشم :)
برقرار باشید و رستگار…
@سمانه عبدلی
سلام
از لطف شما متشکرم.
خوب بودن و بهتر شدن در ذات انسانهاست، گاهی ما راه را گم میکنیم. نقشی که من برای خودم قائل هستم، نشان دادن این راه نیست، من در آن حد، جداً نیستم. اما تلاشم این است که با نشان دادن نگاهی دیگر، و یادآوری تجارب خودم و بیشتر دیگران، کمک کنم که این آزموده ها، دوباره آزموده نشوند.
نشر این مطالب توسط دوستان بزرگواری مثل شما، امیدوارم در این راه هم کمک کند.
باز هم صادقانه و خالصانه متشکرم.
سربلند باشید