تشریح پارامتر رفتاری I
در برخورد با یکی از دوستانی که تجزیه و تحلیل کرده بودیم، سوء برداشتی پیش آمده بود که فکر کردم ممکنه برای دیگر دوستان هم پیش آمده باشد. اینجا کمی موضوع را باز میکنم.
موضوع در مورد I بالا یا پائین است. پارامتر I طبق تعریف بیانگر شیوه تعامل فرد، با دیگران است. یعنی این فرد از تعامل با دیگران چقدر انرژی میگیرد یا از دست میدهد. کسی که I بالا دارد، از اینکه با افراد در ارتباط باشد، انرژی میگیرد، و بر عکس کسی که I پائین دارد، انگیزه ای قوی برای برقراری ارتباط با افراد ندارد، به عبارت دیگر برای این کار، یعنی برقراری ارتباط، باید انرژی صرف کند.
اما سوء تفاهمی که پیش آمده بود این بود که آدمهای با I بالا، روابط عمومی خوبی دارند، و بر عکس. این برداشت صحیح نیست. حتما با کسانی واجه بوده اید که در یک جمع، با همه حرف میزنند، و با هر کس یک شوخی میکنند، اما نهایتاً هیچکس از شوخی های آنها و شیوه برقراری رابطه آنها لذت نمیبرد. و برعکس، حتما افرادی را هم دیده اید که در جکعها خیلی فعال در تعاملات عمومی شرکت نمیکنند، بیشتر با یک نفر پچ پچ میکنند، اما همان یک نفر از رابطه داشتن با ایشان خیلی لذت می برد.
اولی یک High I است، دوست دارد رابطه برقرار کند، اما روابط عمومی اش خوب نیست، شوخی هایش نابجاست، نکته هایش آزارنده است و … و دومی برعکس.
پس High I ها دوست دارند ارتباط برقرار کنند، اما لزوما در این کار توفیقی ممکن است نداشته باشند و در مورد Low I ها برعکس.
هر کدام از اینها میتوانند تحت آموزشهای مناسبی قرار بگیرند که سبب شود بتوانند “مهارت روابط عمومی” خود را بهبود دهند.
اما نکته دیگری هم هست. ممکن است فردی به علت عدم برخورداری از “مهارت روابط عمومی” به مرور زمان در این پارامتر دچار افت شده باشد، یا اصلاً این پارامتر در او توسعه نیافته باشد. گزارشهای توماس نشان میدهد که این فرد مستعد ارتقای I هست یا خیر.
درک درست از پارامترهای رفتاری خیلی مهم است، و درک ناصحیح ممکن است سبب شود که پتانسیل فردی را در نظر نگیریم و ضرر کنیم.
سربلند باشید.
