خواص تعامل

نمیدانم، یا واقعاً تعامل داستان پیچیده و عمیق و چند بعدی است، یا من خیلی کم هوش هستم. هر قدر در مورد تعامل میخوانم، درست وقتی که فکر میکنم حالا یک چیزهایی از تعامل میدانم، به مقاله یا نوشته ای برمیخورم که دنیایی جدید را در این حوزه به رویم باز میکند.

مقاله ای میخواندم در باب تعامل، اجزای آن و … جمله ای نوشته بود که میگفت بر این اساس ما مجبوریم تعامل را یاد بگیریم. آن جمله خیلی مختصر اما به غایت مفید بود. نوشته بود:

تعامل امری دائمی است و شما نمیتوانید تعامل نکنید.

کمی به این جمله ساده فکر کنید. خیلی زیباست و در عین حال خیلی هشدار دهنده است. توضیحاتی که در ادامه آمده بود هم خیلی ساده بود. نوشته بود که شما نمیتوانید تعامل نکنید چون هر فعل یا ترک فعلی، پیامی دارد. اگر چیزی بگوئید پیامی را منتقل کرده اید، اگر هیچ نگوئید هم همینطور! اگر به جلسه ای بروید، پیامی دارد، اگر هم نروید باز هم پیامی دارد. یعنی ما دائماً در حال تعامل هستیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم.

این تعریف تا حدودی و به نظرم تا حد زیادی شبیه تعریفی است که در حقوق برای جرم ارائه میشود. در حقوق، جرم عبارت است از هر فعل یا ترک فعلی که سبب خلاف قانونی شود. (نقل به مضمون). اگر علاقمند هستید که بدانید چطور ممکن است با ترک فعل، جرم رخ دهد، میتوانید اینجا را ببینید.

و بر این تعاملهای دائمی و بدون انقطاع، همان قوانین تعامل حاکم است. یعنی در اینجا هم برداشت مخاطب مهم است، محیط مهم است، بازخورد مهم است و ….

علاقمندم که این موضوع را همینجا خاتمه دهم و شما را به فکر و تعمق در مورد این موضوع، دعوت کنم. بسیار خوشحال میشوم که نظر و تجربه شما را در این مورد بدانم. آیا زمانی شده که با ترک فعلی، پیامی داده باشید؟ این کار را با آگاهی انجام دادید یا ناآگاهانه؟ چه پیامدهایی داشت؟

سربلند باشید