کدام غارتگران؟

در پی توافق ایران و دنیای غرب، این واهمه پیش آمده که آنها برای غارت ما خواهند آمد. در شبکه های اجتماعی هم زیاد دیده و شنیده ایم که باید سخت مراقب باشیم که ثروتهای ملی ما مورد تهدید واقع نشوند. این نگرانی درستی است. بازار ایران بازار بزرگی است که برای همع جذاب است، قبلاً هم نوشته ام که فردای توافق ما باید آماده باشیم، اما آیا آنها برای غارت اموال ما میآیند؟ ما هیچ نقشی نداریم که نگذاریم؟ به گمانم این ما هستیم که باید مال خود را حفاظت کنیم و نگذاریم دست هیچ غارتگری به آن نرسد.این خیلی طبیعی است که بازرگانان و تجار غربی از مدتها قبل آماده ورود به بازار جذاب کشورمان شده باشند و اکنون احتمالاً انبارهای پری برای روانه جنسهای مختلف به بازار کشورمان داشته باشند. کالاهایی در طیف هواپیما تا شکلات و اسباب بازی که میتواند درآمدهای ما را ببلعد. اما چاره جیست؟

آیا میتوان درها را بست؟ آیا میتوان تعامل نکرد؟ چاره در جدائی نیست، امروز چاره در آمادگی است. اما آیا ما آماده ایم؟

اگر از فردا خودروهای رنگارنگ آنها را در خیابانها دیدیم، اگر دیدیم که کودکان ما اسباب بازیهای آنها را ترچیح دادند، اگر دیدیم که در بازار خرده فروشی آنها جذاب ترند، گناه آنهاست؟ آنها باید رعایت انضاف را میکردند و ملاحظه اقتصاد ما را مینمودند؟ پس نقش ما چیست؟

ما امروز در رعایت مصرف آب هم چندان منسجم عمل نمیکنیم، میدانیم که آب کم است، میدانیم که نزولات جوی محدود است و باز هم به همان شدت مصرف میکنیم. میدانیم که تولید نفت و برق سخت و پر هزینه است، اما نشانی از مدیریت مصرف دیده نمیشود، آیا ما میتوانیم فردا در مقابل وسوسه های مصرف آن اجناس مقاومت کنیم و راه درست را انتخاب کنیم؟

اگر آنها فردا با کارکنانی از کشورهای همسایه ما، مثلاً هند و پاکستان آمدند و کارها را در دست گرفتند، ما نقشی نداشته ایم؟

به نظرم بی انصافی است که نقش خود را فراموش کنیم. ما باید تلاش کنیم که از این فرصت استفاده کنیم، بی شک آنها و همه در پی منافع خود خواهند بود،این ما هستیم که نباید منافع خود را فراموش کنیم. نمیتوانیم بی تفاوت بنشینیم و بگذاریم هر چه لازمه کسب و کار است، بشود و ما انگشت اتهام را به این و آن نشانه رویم.

دولت در این راه نقشی بزرگ نخواهد داشت، این من و شما هستیم که باید بخواهیم.

در شبکه های اجتماعی سخن از سیستمهای پیشرفته منابع انسانی است، اما آیا گامهای اول را که خیلی هم سیستم و ابزار پیشرفته نمیخواهد، نیازمند تمرین و خواستن و تغییر نگاه است، را به کار بسته ایم، حتی آماده به کار بستن شده ایم؟

بیائید همه به نقش خود در این مرحله تعهد بیشتری نشان دهیم و کشورمان را مثل همیشه سربلند از این گذرگاه هم عبور دهیم. کارهای ساده میتوان کرد که نیازمند ابزارهای پیچیده هم نیست، حتی کارکردن با آن ابزارها هم مقدماتی لازم دارد، بیائید به این کارهای ساده فکر کنیم.

شما چقدر برای خود نقش قائل هستید؟ شما آماده این فضای جدید شده اید؟

سربلند باشید