سلام بر سال تازه
این آخرین نوشته سال 1393 است. امسال هم گذشت، با تمام بدیها و خوبی هایش. سال تازه در راه است، درست پشت پنجره و ما را نگاه میکند که ما چقدر آماده ایم که او را بپذیریم؟
سالی که گذشت چالش زیاد داشت، سال پیش رو هم دارد. خوشحال باشیم که میتوانیم به استقبال چالشها برویم. من و شما حتماً در آنچه در این سال بر ما گذشت، نقش داشته ایم. حتماً بر آنچه بر دیگرانی هم که در کنارمان بوده اند، گذشته است، نقش داشته ایم. امیدوارم این تاثیرمان بر دیگران، اسباب خجلت نبوده باشد و نشود.
در سالی که می آید به گمانم یکی از چالشهای اصلی ملی ما، مسئله آب است. در سال گذشته چندان از این نعمت بهره مند نبوده ایم، کمتر از همیشه. بیائید در مواجهه با این چالش نقش خود را ایفا کنیم و این را یکی از برنامه هایمان برای سال آتی قرار دهیم.
به گمانم در این سال میتوانیم در انتظار خبرهای خوب کاری و اقتصادی باشیم، من بسیار به آینده ای که در راه است، امیدوارم. بیائید امیدوار باشیم. اما در کنار امیدواری، امیدوارم برنامه ای هم داشته باشیم که بتوانیم از فرصتهای پیش رو استفاده کنیم. به خصوص آن عزیزانی که در پی کار، یا کار بهتر هستند.
در این آخرین نوشته مضمونی از یک ایمیل خوب را که از یک موسسه مشاوره مدیریت آمریکائی دریافت کرده ام، برایتان میآورم. به دلم نشست:
میگوید به این پنج روش میتوانید فضای کار بهتری ایجاد کنید:
- زمان جلساتتان را به 45 دقیقه به جای یکساعت محدود کنید و از آن 15 دقیقه برای نظم دهی به افکارتان استفاده کنید.
- هفته ای یک بار با خودتان جلسه داشته باشید، و طی آن به افکارتان، خودتان، اهدافتان، هم تیمی هایتان فکر کنید.
- هر از گاهی در راه منزل از رادیو و دستگاه پخش صوت جدا شوید و به شیوه های کاری و رفتاریتان فکر کنید و آنها را بازنگری کنید.
- قدم بزنید: صبحها تا برای روز پیش رو آماده شوید، بعد از ظهرها تا تمدید قوا کنید، و عصرها برای آنکه روزتان را مرور کنید.
- هفته ای یکساعت از هر چه بوی فناوری میدهد، جدا شوید تا به آنها که همینجا درست مقابل شما هستند، توجه کنید و دوباره ارتباط برقرار کنید، زندگی واقعی و حقیق را برای مدتی، ولو محدود، جایگزین زندگی دیجیتالی کنید.
امیدوارم همه، هر جای این کره خاکی که هستیم، از هر رنگ و نژاد، سالی خوب پیش رو داشته باشیم.
سربلند باشید
آقای مهندس کمالیان عزیز
وبلاگ شما به من بسیار آموخت. بهره ها بردم.
در سالی که پیش روست، صمیمانه برایتان، آرزوی بهترین ها را دارم.
پیروز و بهروز باشید.
@امیرفرخ قنبرپور
جناب آقای مهندس قنبرپور
شما همیشه من را شرمنده ی لطفتان کرده اید.
برایتان سلامتی، و در پی آن شادی و دلگرمی، همراه با برکت را در سال جدید و همه سالهایی که در پی آن میآیند، آرزو دارم.
سربلند باشید
سلام – یکسال دیگر هم از آموزه های شما بهره بردیم ، آرزوی سالی پر از برکت و سلامتی و موفقیت برای شما دارم .
سال آینده برای همه ما ، میتواند سال بهتری باشد اگر بخواهیم .
@آرمین خوشوقتی
سلام
تشکر از لطف شما، این من هستم که از این نوشتنها در تعامل با عزیزانی مثل شما، هر روز یاد میگیرم که باید بیاموزم. شما دوستان بزرگوار هستید که وقت گرانبهای خود را صرف این میکنید که نوشته های حقیر را کامل کنید، تجربه هایتان را بر آنها اضافه میکنید و به من انگیزه میدهید که با شوق، نوشته های روزهای آتی را آماده کنم.
از شما و همه عزیزان تشکر میکنم و برایتان رسیدن به آن بهترینها را که خواسته اید، آرزو میکنم.
سربلند باشید
سلام
از چند هفته مانده به آخر سال دلم می خواست فرصتی مهیا کنم و با مرور آنچه در این سال گذشت به خودم نمره ای بدهم از آنچه می خواستم و آنچه شد. بزرگترین امیدم این بود که وقتی سال نو می شود دلگرم از این باشم که من هم نو شده باشم و از پیرایه های ناخواسته، آراسته. اگر به این یکی می رسیدم مابقی را حاضر بودم به جان و دل کنار بگذارم .
چون فرصت را مهیا نکردم حدس می زنم که ظاهرا ناخودآگاه هم که شده از آنچه شد راضی نیستم؛ فاصله ها دورتر از آن چیزی است که من پنداشته بودم و تا نو شدن هنوز راه باقی است. ناچار این روزهای آخر سال سرم را پایین انداخته ام تا نوید بهار کمتر خجلت زده ام کند.
آرزو می کنم کاش قلب بزرگتری می داشتم تا آدمهای بیشتری را می توانستم دوست داشته باشم.
آرزو می کنم کاش درک بیشتری می داشتم تا اسیر پیشداوری نمی شدم.
آرزو می کنم کاش کلمات بهتری می دانستم تا رنجیدگی کمتری را باعث می شدم.
آرزو می کنم کاش شجاعت بیشتری می داشتم تا دیگران را وادار به ناخواسته نمی کردم.
آرزو می کنم کاش فرصت های کمتری را هدر داده بودم تا این روزها حسرت نو شدن نداشتم.
بگذریم. برای شما سال خوبی را آرزو می کنم و امیدوارم در سال جدید هم فرصت همراهی با نوشته های شما را داشته باشم . خوشبختانه این یکی از آرزوهای از دست رفته نیست :)
ارادت
@ابراهیم
سلام
در مقابل احساسی که در نوشته های تو موج میزند، همیشه کم می آورم. ببخشید.
اما ای مرد، سرت را بالا بگیر و به خودت افتخار کن. اینکه نو شدن را میدانی، اینکه فاصله خوب و عالی را درک میکنی، اینکه در بهار، میخواهی کارنامه ات را نگاه کنی، اینها همه مایه افتخار است، هم برای خودت، هم برای من که گهگاه منت میگذاری و چند کلامی اینجا بادگار میگذاری….
به امید سال نو و همه خبرهای خوب برای همه….
سربلند باشید