با چه هدفی گوش میکنیم؟
گوش کردن یکی از مهارتهای رفتاری است که حتماً آموختنی و قابل توسعه است. اینجا هم تعریف مهم است. اینکه خاموش باشیم تا کسی حرف بزند، گوش کردن نیست. منظور از گوش کردن در اینجا همان Active listening است.
یکی از دامهای توسعه این مهارت آن است که در زمان گوش کردن به حرفهای طرف مقابل، به جای آنکه سعی کنیم او را درک کنیم، دائم در پی این باشیم که جوابی (معمولاً دندان شکن) برایش آماده کنیم تا بلافاصله ارائه کنیم.
یک بار که به حرف کسی گوش میکنید و فکر میکنید که واقعاً هم گوش میکنید، خودتان ببینید که چقدر مغز شما در پی آماده کردن پاسخی برای گفته های اوست، چقدر درلابلای گفته های او در پی جائی برای درج پاسخ خودتان هستید و چقدر در لابلای کلماتش سعی میکنید که نیازی را که سعی میکند بیان کند، درک کنید.
من اعتراف میکنم که بیشتر موارد میبینم که در پی آماده کردن پاسخ هستم تا درک کردن. شما چطور؟
سربلند باشید
بسیار عالی. به خاطر همین هست که بعضا در نقطات گسسته ای از حرف های طرف مقابل گیر میکنیم و مابقی حرف ها توسط مغز درک نمیشن.
من خودم شخصا هم دنبال آماده کردن جواب بودم. ممنون بابت تذکرتون
@سجاد
سلام
از لطف و توجه شما و بازخوردی که دادید، صمیمانه تشکر میکنم. گوش کردن برای درک کردن کار سختی است، اما خیلی کمک میکند. به شرط آنکه مثل شما فنجان ذهنمان را خالی کرده باشیم.
سربلند باشید
سلام جناب کمالیان
عالی بود و یاد گرفتم- واقعیتش در مذاکرات بیشتر این افت سراغ آدمی می آید که سعی داریم حرف خودمان را به طرف مقابل بقبولانیم.
همیشه در مذاکرات سعیم است گوش دهم که با حرف ها وصحبت های طرف مذاکره ، مطلب خودم را برسانم و به یک توافق برد برد برسم.
@سیدمهدی موسوی زاده
سلام
وقتی در این حالت هستیم، به برد – برد فکر نمیکنیم، در واقع به شکست دادن طرف فکر میکنیم که در نهایت به شکست گفتگو منجر میشود.
نکته همین است که ما فکر میکنیم که ما در حال تلاش برای برد برد هستیم و طرف مقابل نیست. اما اگر گوش کنیم با هدف درک کردن، احتمالاً چیزهای جدیدی خواهیم شنید.
سربلند باشید