واقعاً چه میکنیم؟

در ادامه نوشته قبلی، میخواهم باز هم در مورد عملکرد و موفقیت بنویسم. مگر نه اینکه ما هر روز صبح به سر کار میآئیم و هر روز عصر که سازمان را ترک میکنیم، عمده همکاران، خسته هستیم، چون از صبح مشغول انجام کارهایی بوده ایم. اما آن کارها، چقدر در راستای اهداف سازمان بوده اند؟ اصلاً چقدر اهداف سازمان را میشناسیم؟انی خیلی حس بدی است که با تمام قوا زحمت کشیده باشی، اما در عمل ببینی که سازمان موفق نمیشود. در واقع ببینی که زحمات تو ظاهراً هیچ ربطی به موفقیت و وضعیت سازمان ندارد. این همان حسی است که هم کارکنان و هم مدیران را به شدت آزار میدهد.

آزمودن وضعیت خودمان در این شرایط هم کار خیلی سختی نیست. قلم و کاغذی بردارید و فهرست کارهایی که از ضبح مشغول انجام آنها بوده اید را در جدولی مثل نمونه زیر، یادداشت کنید.

در مقابل هر کار بنویسید که این کار به چه هدفی مربوط بوده است. حالا از دوستتان هم بخواهید که همین کار را انجام دهد. اصلاً یک روز، به همه همکاران در گروه خودتان، 5 دقیقه وقت بدهید که این کار را انجام دهند. بعد کاغذها را بگیرید و به یکی از همکاران بدهید که همه را در یک اکسل وارد کند. احتمالاً نتیجه شما را شگفت زده خواهد کرد. یا تعداد اهدافی که نوشته شده، خیلی زیاد است، یا اگر اهداف کم است، تعداد کارهای پراکنده ای که ربطی به آن هدف ندارد، زیاد است.

هاروارد در این حوزه تحقیقاتی کرده و مشاهده کرده که درصدی بیش از نیمی از کارکنان، نمیدانند که چه میکنند و چرا این کار را میکنند! و همین علت بی انگیزگی آنهاست.

راستی چقدر از کارهایی که انجام میدهیم، فکر میکنیم در راستای اهداف ماست (چه فردی و چه سازمانی)، اما در واقع نیست! این قبیل کارها چقدر از انرژی ما را به خودشان اختصاص میدهند؟ اگر بتوانیم این کارها را ابتدا شناسائی و سپس حذف کنیم، آن وقت چقدر بهره وری ما بالا میرود؟

پیشنهاد میکنم این تمرین را انجام دهید. هر کس هم لازم نیست بیش از 5 کار را بنویسد. بگوئید همان 5 مورد را از مهمترین کارهایشان بنویسند و سپس آنها را ادغام کنید و بعد، نتیجه را با همان همکاران به اشتراک بگذارید.

خوب است که هر از گاهی ببینیم آیا همه ما این قایق را به یک سو میرانیم؟

در این باره باز هم خواهم نوشت…

سربلند باشید