استخدام ورزشکاران قهرمان
پس از خاتمه المپیک، از قول وزیر محترم ورزش شنیدم و خواندم که ورزشکاران قهرمان استخدام میشوند و دستورات لازم در این خصوص به سازمانهای ذیربط داده شده است. نمیدانم شما از شنیدن این خبر چه حسی داشتید؟ دوست داشتید که جای این قهرمانان بودید و استخدام میشدید، یا تعجب کردید که این دیگر چه جایزه ای است؟ من درگروه دوم بودم و ندانستم که هدف از چنین پاداشی چه بوده است؟بدون تردید قهرمانان ورزشی ما حق بزرگی به گردن ما دارند. آنها مدتهای طولانی زحمت میکشند، تمرینهای سخت را تحمل میکنند، بارها طعم تلخ شکست را میچشند اما خسته نمیشوند تا به دستاوردی بزرگ میرسند. این تلاشگری و این همت و انگیزه جداً درخور تحسین و مستوجب تقدیر است. سوالم این است که آیا استخدام این عزیزان بزرگوار در یک سازمان، میتواند در راستای کمک به آنها و تقدیر از زحماتشان باشد؟
احتمالاً مهمترین انگیزه از این اقدام و دستور، به نوعی تامین آینده این بزرگواران است، در اینکه این روش بهترین روش باشد شخصاً بسیار تردید دارم.
با استخدام این بزرگواران که البته متاسفانه امسال بسیار هم کم تعداد بوده اند، فشار اقتصادی بزرگی به هیچ سازمانی وارد نمیشود. اما نکته این است که پیام این استخدام برای خود این دوستان شاید چندان خوشایند نباشد. پیام این استخدام در سازمان و موقعیتی که کمتر ممکن است برای آن سمت یا ایفای آن نقش آماده و متناسب باشند، آن است که به ازای زحمتی که کشیدی، تا دوره بازنشستگی، حق الزحمه ای دریافت خواهی کرد. ظاهر امر خوب است. اما در باطن بعد از آنکه آتش المپیک سردتر شد، نگاه همکاران سازمان به این دوستان چیست؟
کاش دولتمردان بزرگوار به پیشینه این تصمیم نگاه میکردند. بزرگوارانی که به این ترتیب در سازمانها استخدام شده اند، چه وضعیتی دارند؟ آیا منزلت آنها رعایت میشود؟ آیا همه یادشان هست که این دوستان 7- 8 یا 10 سال قبل مدالی آورده اند که اکنون این حضور ما به ازای آن است؟
پیام این استخدام به جوانانی که منتظر استخدام هستند، چیست؟ اگر خدای ناکرده این دوستان نتوانند در آن سازمان نقشی ایفا کنند، نگاه دیگر همکاران به آنها در گذر زمان چگونه خواهد بود؟
مثلاً وقتی همکاران سازمان در چرخه مدیریت عملکرد بررسی میشوند، این دوستان چه وضعیتی خواهند داشت؟ مدیران آنها چه باید بکنند؟ باید آنها را چطور ارزیابی کنند و چطور برای موفقیت هدایت کنند؟ این سوالها پاسخهایی دارد که روح و روان این عزیزان را خواهد آزرد.
کاش تمام هزینه این استخدام را محاسبه و دو برابر میکردند و به صورتی متناسب تر در راستای استعدادهای این عزیزان که در حوزه ورزش و قهرمان شدن و شاید قهرمان پروری باشد، در اختیارشان میگذاشتند تا خودشان مسئول بهره گیری از آن باشند.
تصویر این نوشته متناسب با شأن این بزرگواران نیست، مرادم هم تصویر این وضعیت نبوده و نیست، نگرانم که در دراز مدت، این خدمت، آنها را بیش از بی توجهی های مرسوم آزار دهد. کاش مسئولین عزیز تغییر نظر دهند و راهی بهتر و متناسب شأن این بزرگواران بیابند که به راستی و در دراز مدت پاسخگوی زحمات آنها باشد.
سربلند باشید
