آیا نصیحتهای خوب عمل میکند

همه هر روزه، به خصوص در اول صبحها در شبکه مجازی، نصیحتهای خوب میشنویم و میخوانیم. همه هم میدانیم خوب هستند. اما آیا این نصیحتها، اثرگذار هم هستند؟ سبب بروز تغییری در ما میشوند؟انگیزه نوشتن این یادداشت، پیامی بود که صبح یک روز در یکی از گروههای شبکه مجازی دیدم. دوست عزیزی نوشته بودند که :

در مقابل خشم دیگران، مهربان باشیم

قطعا این جمله زیباست و دعوتی بسیار نکوست. اما با خودم فکر کردم که آیا این توصیه ها کار میکنند؟ اثری دارند؟ آیا سبب میشوند که ما واقعا در مقابل خشم دیگران، مهربان باشیم؟ خیلی فکر کردم و دیدم که این جملات تا مدتی ذهن من را به خود مشغول میکنند، خوشم میاید، اما در عمل، ندیده ام کسی را که با دیدن و خواندن این جملات، دچار تغییری شده باشد. نمیدانم، شاید من ندیده ام. به فکر رفتم که چرا چنین نمیشود؟

مفهوم و پیام این جملات را همه میدانیم. همه هم معترف هستم که این عادات و رفتارها خوب هستند. اما عمل به آنها پیش نیازهایی دارد که تا آنها تامین نشوند، سودی نخواهند داشت. شاید به همین دلیل است که میگویند : نصحیت اگر چیز خوبی بود، رایگان داده نمیشد :-) (این را من باب طنز عرض کردم، گرچه خیلی هم غیر واقعی نیست)

اینکه من در مقابل خشم دیگران چه باید بکنم و چه رفتاری باید نشان بدهم، نیازمند توسعه یافتگی است. من ابتدا باید بتوانم طرف مقابل را متوجه خشم خودش بکنم. باید بتوانم بدون اینکه من هم در دام خشم متقابل گرفتار شوم، به او تفهیم کنم که تو عصبانی هستی. بعد باید بتوانم گوش کنم و فضا بدهم که او بتواند دلیل خشمش را بیان کند. و کم کم از شر خشم، رها و آرام شود. آیا من این کارها را بلد هستم؟ اینها مهارت و آموختنی هستند. من اینها را آموخته ام؟

ممکن است علت خشمناکی این مخاطب در رفتاری از من باشد. در این صورت هر قدر هم که با او صحبت کنم، تا رفتارم را تغییر ندهم، بعید اسا سودی داشته باشد. بنابراین باید آماده باشم که رفتار خودم را منصفانه و واقع بینانه بسنجم و احیاناً اصلاح یا مدیریت کنم. آیا من توان و مهارت این کار را دارم؟ یا همان رفتار را بارها و بارها تکرار میکنم و هر بار او را خشمگین تر میکنم؟

خلاصه اینکه به نظرم رسید که به جای پیامهایی که فقط زیبایی داشته باشند، شاید بد نباشد که پیامهایی بدهیم که کاربرد و اثرگذاری هم داشته باشند. مثلاً به جای پیام بالا میتوانیم بگوئیم که :

مدیریت خشم را بیاموزیم و دیگران را هم تشویق به فراگیری اش کنیم. این مهارت آموختنی است.

یا

وقتی کسی خشمگین میشود، بپرسیم احیانا چه رفتاری از من سبب این خشم شده است. آیا میتوانم از تکرار آن جلوگیری کنم؟

منظورم این نیست که پیامهای بالا خوب و بدون عیب هستند، اما ممکن است این پیامها فراتر از یک نصیحت زیبا، راهی هم به من نشان دهند و من را متوجه ضرورت توجه به توسعه خودم بنمایند. فکر میکنم که شاید هدیه دادن کتابهای کوچکی که در حوزه توسعه فردی باشند، بتواند فرهنگ تازه ای را شکل دهد که موثر باشد. اینکه هر کس دائم به طرف مقابل خود نصیحت ارائه کند، به نظرم کمتر ممکن است اثربخش باشد.

در یک رابطه موثر، هر یک از ما میتوانیم به توسعه فردی طرف مقابلمان و خودمان، کمک کنیم. این کمک ماندگار است و در حفظ و توسعه و اثربخشی رابطه مان هم اثرگذار خواهد بود.

شما چه تجربه ای دارید؟ نظرتان در مورد پیامهایی که به هم میدهیم، چیست؟ میتوانیم از این پیامها استفاده های بهتری کنیم؟

سربلند باشید