روز معلم

هر سال یک روز به بزرگداشت مقام معلم تخصیص داده میشود. این روز در کشورهای مختلف، متفاوت است، اما همیشه اقلاً یک روز هست.

این یک روز، حتماً برای تمام زحمات معلمین کافی نیست. اما معلم کیست؟

معلم لزوماً کسی نیست که در کلاسی در محضرش بوده ایم، معلم حتماً نباید تحصیلات عالیه داشته باشد، معلمهای زندگی ما حتماً نباید جائی تشخیص صلاحیت شوند. همه آنها که گرمای وجودشان، آتش درونشان، شوقشان به انسانیت و هر چه ارزش است را صادقانه و خالصانه به ما ارائه کرده اند تا از آن بهره بریم، همه آنها معلمین ما هستند.

معلم به ما درس میدهد، چه با هر کاری که میکند و چه با پرهیز از هر چه نبایدهاست. معلم نگاه میکند، به درون ما، او لباسهای کهنه ما را نه تنها میبیند، بلکه علتش را میفهمد. معلم است که به ما باید یاد داده باشد که “نه همین لباس زیباست…”

معلم میتواند رفتگر محترمی باشد که صبح زود با صدای جارویش یادآوری میکند که تلاش و زحمت، معیار موفقیت است، نه صدای گوشخراش اگزوز یک ماشین میلیاردی. معلم کسی است که شبها وقتی بعد از خدمت رسانی به یک میهمانی مجلل، منتظر یک وسیله نقلیه است، در اندیشه است که چطور شادیهایش را با عزیزانش تقسیم کند، شادیهایی که ممکن است مانده از جشنی باشد که او شاهدش بوده است.

معلم پدر یا مادری است که داشته های محدودش را چنان با عشق می آراید و برای تولد کسی هدیه میدهد، که نشانه های عشق واقعی را همه در آن میبینند.

از این معلمها در اطراف ما کم نیستند، اما آیا ما آنها را میبینیم و قدرشان را میدانیم؟

ما از معلمین خود درسها آموخته ایم، مدرک تحصیلی داریم و به آن میبالیم، اما امروز میدانیم معلمین ما کجا هستند و چه میکنند؟

در کنار چندین پیامک طنز و خبر، چیزی برای گفتن به آنها هم داریم؟

معلمین ما، با گذر از این کوتاهی های ما، هم به ما یاد میدهند.

به اطراف خود نگاه کنیم و قدر معلمین عزیزی که در دور و برمان هستند را بدانیم.

آرزوی سلامتی تمام آنها که دغدغه شان یاد دادن و بهتر کردن زندگی دیگران است، آنها که حتی وقتی نیستند، بیشتر هستند.

سربلند باشید